حبیب

میخواستم از غواص های تفحص شده در غربت بگویم.

 حرفهای قشنگی هم آماده کرده بودم که پیرزنی عصا زنان به افکارم نزدیک شد و قاب عکس پسرش را نشانم داد. 

رزمنده ای درون قاب رویاهای مادرش با لباس غواصی کنار اروند ایستاده بود. پیش از آنکه چیزی بگویم پیرزن با صدای لرزانش پرسید: پسرم! معراج شهدا کجاست ؟

حالا من مانده ام و حرفهای در گلو مانده

شرکت در تشیع شهدا را با کارهای روزانه مان فراموش نکنیم